Iradj Maftoon: ‘Durf te doen en blijf altijd jezelf’

Foto van Iradj Maftoon

Iradj Maftoon (33) werkt ‘nog maar’ anderhalf jaar bij Kentalis, maar is al een bekende naam. Zijn enthousiasme en daadkracht als teamleider werkt niet alleen aanstekelijk, maar helpt zijn teamleden ook verder in hun ontwikkeling. Iradj zat ruim tien jaar als teamleider of supervisor in de commercie, voordat hij de bijzondere stap naar de zorg waagde. Hij vertelt hoe dat zo kwam, hoe het hem bevalt en deelt zijn frisse blik op Kentalis.

Iradj is teamleider bij woonlocatie Veenweg 18/18a, bij nachtzorg, zorg in de klas in Vries en op het verblijf in Groningen. Totaal begeleidt hij 54 begeleiders, die voor 58 cliënten aan het werk zijn.

Een grote stap

"De visie van mijn laatste werkgever in de commercie sloot niet meer aan op mijn eigen visie en wensen. Daarom besloot ik iets anders te gaan zoeken, waar ik weer energie van kon krijgen en zegde ik zelf mijn baan op. Ik kan niet lang stilzitten, dus ging snel op zoek naar een andere baan. Tijdens die zoektocht trof ik de vacature van teamleider bij Kentalis. Toen ik het functieprofiel zag dacht ik wel meteen dat ik flink uit mijn comfortzone moest gaan, maar de groep dove cliënten sprak mij meteen erg aan. Het leek me heel leuk en interessant om Nederlandse Gebarentaal (NGT) te leren. En het takenlijstje bekijkend, dacht ik: dat ben ik en dat kan ik allemaal. Dus ik trok de stoute schoenen aan en solliciteerde. Het gesprek ging goed, maar in eerste instantie werd ik afgewezen: geen zorgervaring. Toch nam manager Marlie Verboom niet veel later contact met me op, ze wilde me toch opnieuw spreken voor de baan. En we hadden direct een klik en ik ging met een goed gevoel uit het gesprek. Na nog een gesprek met een begeleider, behandel coördinator en een ouder verliep het van beide kanten zo goed, dat ik werd aangenomen. Heel blij was ik  met deze kans!"

Een nieuwe wereld ging open

"In januari 2023 begon ik en moest aan veel dingen wennen. In de commercie gaat alles heel snel, hier verloopt alles wat langzamer. Daardoor kun je wel beter de tijd nemen voor juiste keuzes. Al moet je dat wel echt inbouwen. Verder merkte ik dat de gevoeligheid in de zorg anders is. Binnen de commercie mag je best hard zijn, hier is het nodig dat je wat rustiger en met meer gevoel omgaat met mensen. Dat was voor mij ook wel even een omslag. Ik houd ervan om te leren en hoe meer ik leerde kennen, hoe meer ik leerde en daardoor begon ik al snel van de zorgwereld te houden. Ik praat nu niet meer met CEO’s, maar spreek nu met psychologen, behandelcoördinatoren, begeleiders, logopedisten: een heel andere wereld, maar wel een die me heel blij maakt. En ik leer nog elke dag bij."

Gebarentaal

"Mijn eerste cursus gebarentaal heb ik gehad, ik ga nog verder met een tweede. Omdat ik relatief weinig in direct contact met cliënten ben, oefen ik eigenlijk te weinig om het me echt goed eigen te maken. Wel houd ik het een beetje bij via Youtube-filmpjes, zodat ik in elk geval de standaard dingen zoals goedemorgen, hoe gaat het, koffie, thee etc. kan gebaren. Een echt gesprek voeren in gebaren, is nog moeilijk. Soms ga ik bij een dove begeleider in Groningen zitten, dan moet ik wel communiceren met gebaren en dan oefen ik het toch weer even."

Waarom werkheld?

"Waarom collega’s mij zien als werkheld? Ik denk omdat ik praat zoals ik ben en ik ben zoals ik praat: altijd mezelf. Mijn enthousiasme en daadkracht wordt gewaardeerd en ik ben echt een mensen-mens; dat straal ik kennelijk ook uit. Verder zeggen collega’s dat ze aan mij zien hoe leuk ik mijn werk vind en dat werkt aanstekelijk. Mijn deur staat ook altijd open; als er iets is, probeer ik er altijd voor ze te zijn. En ik doe mijn best om het teamgevoel in ere te houden, want we hebben elkaar nodig en moeten het tenslotte samen doen. Onze bewoners houden van voetballen, dus soms pak ik ook mijn schoenen en speel dan gerust een potje mee. Dan ervaar ik hoe het is om zonder geluid met elkaar samen te spelen. Ook ben ik altijd in de leerstand en ik wil de zorgwereld graag nog beter leren kennen, inclusief het medische stuk. Dat helpt mij om nog beter in gesprek te kunnen zijn met mijn teamleden en ook andere collega’s bij Kentalis. Binnenkort ga ik me verder ontwikkelen op dit punt, want dan ga ik de opleiding HBO Post Management Zorg en Welzijn volgen. Die heb ik als het goed is in tien maanden afgerond. Dan ben ik weer een stuk wijzer als het om de zorg gaat."

Aanpakken en doorzetten

"Het liefst ben ik zichtbaar voor mijn mensen en ook de cliënten. Als mensen-mens zit ik het liefst zo min mogelijk in mijn kantoortje en ga ik met mijn laptop in een van de woningen zitten. Daar word ik zelf ook gelukkig van. Ik ben veel in gesprek met mijn teamleden en doe er alles aan om hen te helpen of te ontzorgen. Zodat zij al hun tijd en energie zoveel mogelijk in de verzorging en begeleiding van onze cliënten kunnen stoppen. Dat geeft hen een stuk rust. Daarbij maak ik gebruik van mijn commerciële ervaring, waarin het heel gebruikelijk is om dingen snel op te pakken en te regelen. Als ik het een keer niet kan oplossen, geef ik altijd terugkoppeling. Zo weet iedereen altijd waar hij of zij aan toe is. Laten zien wat je doet dus. Altijd."

Perfecte werkdag

"Mijn werkdag is geslaagd als ik weet dat de personele bezetting op orde is. Dat mag geen struikelblok zijn. Dus als ik mijn roostertaken met het roosterbureau goed heb afgehandeld. Verder krijg ik een goed gevoel bij vergaderingen, waarin we duidelijk dingen met elkaar hebben afgesproken en als ik een teamlid weer even verder op weg heb kunnen helpen. Als ik aan het eind van de dag wegrijd weet dat de volgende dienst  gewoon super gaat lopen, ja: dan ben ik echt blij en tevreden!"

Tips vanuit een frisse blik

Als relatief nieuwe collega bekijkt Iradj alles met een frisse blik. En kan hij wel een blik met tips opentrekken. "Aan Kentalis zelf geef ik graag mee dat we met veel goede dingen bezig zijn, maar dat we daarbij soms nog wel even dat stapje rust in mogen brengen. Dat voorkomt dat er bijvoorbeeld op vier plekken hetzelfde wiel wordt uitgevonden. Dat is toch jammer denk ik dan. Aan collega’s of nieuwe medewerkers: zorg dat je hart hebt voor de zorg, of dat je ervoor openstaat om dat te krijgen. En wees gerust: als je hier eenmaal werkt, krijg je zo’n hart als je ziet hoe alle professionals omgaan met de cliënten. Nog steeds als ik dat zie, denk ik; wauw! Verder raad ik iedereen aan om vooral jezelf te zijn en te blijven. Ga je nooit anders voordoen dan je bent. Daar heeft helemaal niemand iets aan en vooral jijzelf niet. Wees ook gerust, als je bij Kentalis komt werken, word je met open armen ontvangen en word je echt goed op weg geholpen. We zijn er gewoon voor elkaar en daardoor krijgen we ook bijna alles voor de cliënten voor elkaar."