‘Ik mag in dit team zijn wie ik ben en mijn ideeën zijn welkom’

“Op zeventienjarige leeftijd, in 1989, stapte ik als interieurverzorgster binnen bij het toen nog Instituut voor Doven. Met een veilige en schone leer- en woonomgeving maakte ik iedere dag kinderen, ouders en collega’s blij. Ook haalde ik werk weg bij collega’s, zodat zij nog meer tijd hadden voor de cliënten en leerlingen.

Al snel was duidelijk dat ik onze cliënten en ouders kon ontzorgen door de rol als gastvrouw te vervullen bij de gezinsbegeleiding en het team vroegbehandeling. Het werk werd leuker door al die afwisselende taken. Bovendien vind ik het belangrijk om ergens bij te horen. Schoonmaken als er niemand in het pand is, is niets voor mij. Bovendien denk ik dat je je werk beter kunt doen als je weet voor wie je het doet.

Toen de vroegbehandeling waar ik werkte ging verhuizen, wees een collega mij op de vacature van conciërge en bracht ze mij in contact met de directeur. Hoe mooi is dat? Door mijn jarenlange ervaring wist ik alles en iedereen te vinden en was het dus echt een functie voor mij. Ik denk dat ik steeds geluk heb gehad met mijn leidinggevenden, omdat zij mij echt betrokken bij het team en het fijn vonden om samen te werken.

Voor mij staan de leerlingen voorop. Mede door onze bijdrage hebben medewerkers en leerlingen het fijn op school. Het werk als conciërge is afwisselend en dat past bij mij. Ik doe van alles: van het gebouw openen tot dingen signaleren, oplossen en uitzetten. Ik zie het als mijn taak om te zorgen dat iedereen zijn of haar werk goed kan doen.

Er hangt hier een heel prettige werksfeer. Ik heb het gezellig met naaste collega’s en alles is bespreekbaar. We doen het echt samen. Ik mag zijn wie ik ben en mijn ideeën zijn welkom. Ook schakelen we altijd makkelijk en snel met elkaar.

Net als ik hebben mijn collega’s er alles voor over om het beste voor onze leerlingen te doen. Ik vind het mooi dat we deze passie delen. Zo krijgen onze leerlingen het onderwijs en zorg waar ze recht op hebben. Ik heb zoveel geluk dat ik zo’n baan heb! Ik vind het fantastisch en heb elke dag zin om naar m’n werk te gaan.

Ik blijf hier ook leren. De organisatie verandert steeds en daardoor blijf je scherp. Ook heb ik alle gebarencursussen mogen volgen en kan ik communiceren met de meeste leerlingen. Door de jaren heen kreeg ik ook veel ruimte om te leren binnen het facilitair bedrijf van Kentalis. Daarom kon ik in 2022 de overstap maken van de zorg naar het onderwijs bij Kentalis.

Het allermooiste is om de kinderen te zien groeien. Voor het ene kind zijn de stappen groter dan voor het andere, want ieder kind is uniek. Maar hoe mooi is het te zien hoe de leerlingen enthousiaster worden en op hun manier beter worden in communiceren? Daar word je toch een blij mens van?”