'Ik ben blij met de hulp die ik krijg bij mijn mbo-opleiding'

Samuel volgt de opleiding tot onderwijsassistent bij het ROC in Amersfoort. “Het lijkt mij fantastisch om met kinderen te werken. Ik wil ze iets bijbrengen en zorgen dat ze zich veilig voelen.” Die veiligheid vindt hij zelf bij zijn ambulant begeleider van Kentalis, Anneke van de Coterlet. “Ze helpt mij bij mijn opleiding. Daar ben ik blij mee. Omdat we een vertrouwensband hebben, durf ik het haar te vertellen als ik problemen heb of onzeker ben over iets. Ik app haar als ik hulp nodig heb en dan komt ze naar school.” Soms is dat een keer per maand, soms twee keer in de week.

“Om te zorgen dat klasgenoten mij beter begrijpen, gaf Anneke mij begin dit jaar de tip om in de klas te vertellen dat ik TOS heb. Dat was spannend, maar ik heb het gedaan en niemand deed er moeilijk over. Ik vond het vroeger lastiger om te vertellen dat ik TOS heb, omdat ik toen dacht dat ik de enige was. Bij het vmbo leerde ik anderen kennen die TOS hebben, dat gaf mij zelfvertrouwen.”
 
Samuel ging naar een basisschool voor speciaal onderwijs voor kinderen die moeite hebben met leren. Daarna volgde hij het vmbo bij een mediumsetting: een reguliere middelbare school waar veel leerlingen met TOS op zitten. “Ik vond dat fijner dan speciaal onderwijs, het daagde mij meer uit.”

Anneke helpt Samuel nu bijvoorbeeld als hij verslagen moet inleveren. “Dan leest ze mee en geeft ze tips over mijn spelling en formulering. Maar ze laat mij het doen, dat vind ik belangrijk, want anders leer ik het niet. Als ik het druk heb op school, word ik soms wel onzeker. Dan denk ik steeds: heb ik het wel goed gemaakt? Ze geeft me dan ook vertrouwen. Ze zegt dat ik verder kan komen dan iemand zonder TOS, omdat ik zo hard werk.” 

Samuel heeft veel zelfvertrouwen gekregen van Anneke en eerdere ambulant begeleiders. “Ik heb geleerd wat TOS is en hoe ik dat kan uitleggen. En om in mezelf te geloven en veel te oefenen. Bij het vmbo ging ik bijvoorbeeld veel debatteren en presenteren. Spannend, maar als je het uit de weg gaat, leer je het nooit. Zonder begeleiding was ik blijven haken, bijvoorbeeld bij taalvakken. En dan was ik heel onzeker en bang gebleven. Dan was ik nu zeker niet hier.

Natuurlijk struggle ik soms met mijn TOS. Het zoeken naar woorden is vermoeiend en ik vertel dingen anders dan hoe het in mijn hoofd zit. Toen ik stage liep in groep 4, kende ik niet alle woorden die de kinderen leerden. Dat is naar, maar dan zoek ik het op mijn telefoon op. Ik geef mijn TOS dan niet de schuld. Als je dat doet, is het alsof je er niets aan kan doen en kom je niet verder.” 

“Ik ben trots dat ik zo ver ben geklommen. Dat ik deze opleiding doe, dat ik bij de Jumbo werk, ook al werd ik bij een andere supermarkt niet aangenomen omdat ze mij onzeker vonden. Mijn droom is om hierna een hbo-opleiding tot leraar te volgen. Het hbo is moeilijk denk ik, maar ik wil het proberen. Ik wil blijven leren, wel tot ik dertig ben. Het liefst wil ik zelf ambulant begeleider worden en kinderen met TOS helpen, want ik weet precies welke problemen ze hebben en hoe ik ze kan motiveren.”

“Je vertelt zo zelfverzekerd en rustig je verhaal”, zegt ambulant begeleider Anneke na het interview tegen Samuel. “Een jaar geleden was dat nog anders, toen had je meer spanning in je tijdens het vertellen en praatte je nog sneller. Ik weet inderdaad zeker dat jij verder komt dan veel leeftijdsgenoten die geen TOS hebben. Zij gooien er soms met de pet naar en jij bent super gedreven en doet de dingen die je moeilijk vindt gewoon. Zoals bij het solliciteren: je laat je niet ontmoedigen, maar probeert het gewoon opnieuw en doet iets met de feedback die je krijgt. Heel knap!”

Lees meer over ambulante begeleiding en passend onderwijs bij Kentalis.