Meike (28) wil dat meer mensen weten wat een taalontwikkelingsstoornis (TOS) is. “Want juist die onbekendheid is voor veel kinderen en jongeren zo moeilijk”, legt ze uit. “Ik heb ook lang gedacht dat ik de enige was.”
“De basisschool was de enige tijd dat ik het op school goed had. Ik had een vriendin met wie ik altijd naar school liep, zij betrok mij bij de anderen.” Meike’s tijd op de middelbare school roept vooral negatieve gevoelens op. “Je moet steeds van klas naar klas lopen en hebt veel leraren en nooit een vaste groep. Ik ben wel sociaal, maar vind het moeilijk om me ergens bij te voegen, vooral bij groepen.”
Misverstanden door TOS
“Ik had wel altijd snel vrienden, maar dat ging gauw over als ze mij beter leerden kennen. Dan zien ze meer de beperkingen en komen er misverstanden. Dat is ook zo moeilijk aan TOS: je ziet niet meteen aan de buitenkant wat ik heb. Maar als ik iets in een groep moet vertellen, dan kom ik er niet altijd uit. Ik weet het wel, maar het lukt mij niet om het te zeggen. Dan zeg ik het soms maar niet. Ik denk dat het je ook stil maakt.”
Doorzetter
Meike is een echte doorzetter, ondanks twee stages die misliepen, rondde ze haar mbo-opleiding 'helpende' af. Ook volgde ze bij Kentalis een opleiding tot ervaringswerker TOS. “Ik zet mij nu als ervaringswerker in voor andere mensen met een taalontwikkelingsstoornis. Ik geef bijvoorbeeld voorlichting aan ouders en professionals over TOS.”
Meer bekendheid
Meike pleit voor meer bekendheid voor TOS. “Ik dacht namelijk altijd dat ik de enige was die TOS heeft. Ik ging googelen en weet nu wát ik heb en dat er lotgenoten zijn. Die heb ik altijd gemist. Op school vroeg ik wel eens naar lotgenoten, maar ze wisten het niet. Mijn tip aan mensen met TOS: zoek contact met lotgenoten. Het is fijn om ervaringen uit te wisselen, want dat kun je niet met mensen die geen TOS hebben.”