“Toen Dries op zijn derde nog niet kon praten, maakten wij ons grote zorgen", vertelt Maria. "Maar artsen bleven zeggen: ‘Heeft u ooit een kind gezien dat niet kan praten?’ Toch besloten we Dries uitgebreid te laten onderzoeken. Hij bleek TOS te hebben. Ik ben blij dat ik mijn gevoel heb gevolgd."
Vroegbehandeling
"Gelukkig kon Dries snel terecht bij een behandelgroep van Kentalis voor kinderen met een taalontwikkelingsstoornis. Daar was het super. Ze ontdekten wel dat hij twee jaar achterliep qua spraakontwikkeling. Op vier levensjaren is dat natuurlijk heel erg veel. Maar ze gingen meteen aan het werk en hebben zóveel bereikt met Dries. Hij zei jaren niets en oefende nu ineens zijn eerste woordjes.
Deuk in zijn zelfvertrouwen
Dries zegt soms verdrietig: ‘jij mij nee snap’ of stopt met praten als iemand langsloopt. Het ergst zijn reacties als: ‘Goh, kan jij niet praten? Jouw jongere broertje praat beter dan jij’. Dries is pienter en begrijpt dat heel goed. ‘Dries kan keigoed praten, hè Dries’, zeg ik dan. Zijn jongere broer Hidde (3) heeft ook TOS, maar praat inderdaad wat beter dan Dries op zijn derde. We zijn er bij Hidde eerder bij en dat kan een wereld van verschil maken. Toen hij met tweeënhalf nog niet praatte, waren we direct alert. En de artsen ook. Hidde heeft er nog geen last van, ook door zijn karakter, hij is meer onbevangen. Het lijkt of het hem niet zo deert, hopelijk blijft dat zo.
Speciale school
Dries gaat nu elke dag met de taxi naar Kentalis Talent in Vught. Hij is trots op zijn speciale school. De juffen geven Dries veel complimenten. Heel goed, want je leert alleen praten door te praten, dus dan moet je het wel durven. We hopen dat Dries en Hidde uiteindelijk zelfstandig kunnen functioneren in de grote-mensenwereld. Het blijft spannend, want als je niet goed kunt praten, heeft dat vergaande gevolgen. De toekomst zal het uitwijzen. We weten in ieder geval dat ze nu op de allerbeste plek zitten.”