Nur Okyay had een droom: kapster zou zij worden. Toch werkt zij sinds 2017 niet in een kapsalon, maar bij Kentalis als Facilitair assistent. Voor veel gasten van Kentalis aan de Van Vollenhovenlaan in Utrecht is Nur het stralende visitekaartje. Nur kijkt terug op een leerzame en mooie reis!
Van opleiding tot praktijk
‘’Haar knippen en stylen, dat was wat ik graag wilde. Helaas werd ik tijdens mijn meekijkdag op de kappersschool afgewezen vanwege mijn slechthorendheid. Via mijn logopedist kwam ik in contact met onderzoekster Jet Isarin; zij is net met pensioen gegaan. Zij vertelde me destijds over de Opstap-cursus en motiveerde me om me daarvoor aan te melden, omdat ik daarmee zou worden opgeleid tot Ervaringswerker SH (slechthorend). Tijdens de opstapcursus kregen we tal van lessen, waaronder mindset, studiowerk, gesprekstechnieken en leerde ik nog veel meer over taalontwikkelingsstoornis (TOS) en slechthorendheid (SH). Ik heb veel geleerd en vond het allemaal interessant, maar favoriet waren voor mij toch vooral de studiowerklessen. Deze lessen ontwikkelden zich uiteindelijk tot een aparte afdeling. Steeds meer jongeren meldden zich voor de cursus aan en daarom startten we met de TOS-fabriek, met en voor ervaringswerkers TOS-SH. Ik werd aangenomen om in de studio te werken als fotograaf en websitebeheerder. Ik heb tijdens mijn tijd in deze studio veel waardevolle ervaring opgedaan!’’
Een nieuw hoofdstuk
‘’Ondanks al mijn leuke ervaringen werd de TOS-fabriek helaas stopgezet. Hoewel ik gelukkig een vast contract kreeg bij Kentalis, leek het toch even alsof ik nergens meer terecht kon. Ik wilde graag blijven werken en iets doen met mijn behaalde certificaat als ervaringswerker SH. Na vele gesprekken met mijn jobcoach kreeg ik de kans om mee te gaan naar het hoofdkantoor in Utrecht als cateringmedewerker. Toen brak helaas net de coronapandemie uit en mocht de catering niet open. Daardoor kwam ik toch weer vast te zitten in mijn werk en dat motiveerde me om te gaan zoeken wat ik wel kon doen.’’
Een stem voor iedereen
‘’Inmiddels is dat gelukt, want nu ben ik Assistent facilitair op de Van Vollenhovenlaan in Utrecht. Ik ben gastvrouw geworden, help bezoekers en zorg voor de koffie. Hierdoor veranderden ook snel mijn interesses. Al een paar jaar werk ik ook als invaller bij de receptie, bij vakantie of ziekte van de vaste receptionistes. Werken bij de receptie vind ik superleuk, maar helaas is telefoneren niet mijn sterkste punt. Anders zou ik graag hele dagen bij de receptie willen werken. Gelukkig wordt mijn inzet gewaardeerd en hoor ik veel mensen zeggen dat ze me zien stralen bij de receptie. Het werken achter de receptie maakt me echt blij. Ik vind het geweldig om bezoekers, medewerkers en cliënten te helpen. Ik ben graag behulpzaam, want dat geeft me energie. Als mensen me bedanken of me een fijne dag wensen en ik zie dat ik een glimlach op hun gezicht kan toveren, dan denk ik: hiervoor doe ik het! Mijn receptiecollega's zijn blij met me. Ik ben de enige die Nederlandse Gebarentaal (NGT) kan, dus ik kan dove, blinde of slechthorende cliënten helpen door met hen via NGT te communiceren. Het maakt mij blij om op die manier echt iets voor hen te kunnen betekenen.’’
Mijn reis bij Kentalis
‘’Zelf ben ik 26 jaar en slechthorend en heb altijd speciaal onderwijs bij Kentalis gevolgd. Via school ben ik beland waar ik nu ben: van leerling tot collega's. Het is geweldig om mijn 'docenten' te zien en te spreken, van wie ik vroeger een leerling was. Ze zien me groeien en als ik dat terug hoor, geeft dat een prachtig gevoel. Vroeger was ik zeer verlegen en onzeker, vooral over mijn slechthorendheid. Ik sprak er nooit over, totdat Jet Isarin me hielp om hierin te groeien. Nu denk ik: so what? Dat maakt me toch niet minder? Hoewel mijn reis naar een leuke baan bij Kentalis gepaard ging - en soms nog gaat - met uitdagingen, kom ik toch met veel plezier naar mijn werk. Elke dag leer ik iets nieuws en ik waardeer mijn fijne collega's enorm. Ik ben dankbaar voor de kans om dagelijks te leren en doe dat met passie. Mijn streven is om te groeien en ik overweeg een vervolgopleiding om mijn vaardigheden verder te ontwikkelen, zowel op de receptie als in administratief werk.’’
Anderen inspireren
‘’Sinds kort ben ik actief op LinkedIn, waar ik mijn verhalen en tegenslagen deel. Het schrijven is voor mij een nieuwe passie geworden en dat krijgt steeds meer vorm. Het helpt me om mijn gedachten te ordenen en mijn verhaal te uiten. De positieve reacties die ik dagelijks ontvang, waarbij mensen benadrukken hoe ik mijn gevoelens verwoord en anderen weet te raken, zijn enorm motiverend. Misschien wil ik me hier nog verder in verdiepen door een blog te starten. Mijn doel is om jongeren te inspireren. Ik geloof dat beperkingen niet moeten worden gezien als obstakels, maar eerder als een gave. Ik wil jongeren graag laten zien dat ze net zoveel waard zijn als anderen en hopelijk helpt mijn ervaringsverhaal hen daarbij.’’