‘Dit werk past bij mij’

Vrolijk vertelt Nathalie dat ze bakker was geworden als ze het syndroom van Usher niet had. Maar voor dag en dauw naar de bakkerij gaan is lastig voor haar, omdat ze door het Ushersyndroom ook slechtziend en nachtblind is. Nathalie is er niet rouwig om; dan bakt ze toch gewoon lekker als hobby? 

“Dát is echt Nathalie”, zegt haar begeleider Carla trots tegen ons en de gebarentolk. “Altijd positief, altijd vrolijk. Ze leeft echt voor honderd procent en doet heel veel, ook al heeft ze Usher. Dat vind ik heel knap. En ze kan heel goed aangeven wat ze nodig heeft. Ik ben keitrots op haar.” “En ik op jou”, reageert Nathalie. “En natuurlijk op mezelf.” Ze hebben het duidelijk gezellig samen en kennen elkaar al lang, omdat Carla ooit werkte bij Nathalies woongroep. Nu is Carla begeleider bij de dagbesteding en woont Nathalie zelfstandig.

Toen Nathalie veertien jaar was, merkte ze dat ze steeds vaker tegen dingen aanliep. “Of dan struikelde ik over een tas in de gang. Mijn ouders dachten dat ik aan het puberen was en niet oplette. Dat vonden ze achteraf heel erg, want ik zag het dus gewoon niet. Toen uit onderzoek kwam dat ik Usher heb, raakte dat mij wel heel erg, maar nu heb ik het wel geaccepteerd. Ik heb Usher type 1. Dat betekent dat je doof bent geboren en steeds slechter gaat zien. En heb ik last van mijn evenwicht.”

Begeleider Carla heeft veel bewondering voor hoe Nathalie omgaat met haar beperking. “Ze laat zich er niet door tegenhouden en doet wat ze wil.” Nathalie knikt. “Ik wil werken, ik wil ergens naartoe, mensen zien, nuttig en actief zijn. Ik moet alleen wel aangepast werk hebben dat ik leuk vind.” Omdat Nathalie begeleiding nodig heeft bij het werk is ze goed op haar plek bij de dagbesteding.

Nathalie heeft op verschillende scholen van Kentalis gezeten en toen ze haar vmbo-diploma kreeg, zocht ze samen met haar leerkracht naar een leuke werk- of stageplek. “Hij kwam met het idee van de wasserij. Daar had ik nooit aan gedacht. Ik had ook geen idee of ik dat leuk zou vinden en ben het gewoon gaan proberen.” Nu werkt ze er al sinds 2015 met veel plezier, vier dagen in de week.

“Toen ik hier voor het eerst kwam dacht ik: dit past bij mij. Er is afwisseling in het werk, er zijn dove collega’s die ook de Nederlandse Gebarentaal als moedertaal hebben, er zijn begeleiders die kunnen gebaren.” Terwijl Nathalie ons laat zien wat ze allemaal doet op haar werk, legt ze uit welke aanpassingen handig voor haar zijn. “Kijk, er is voldoende licht, de looppaden zijn goed aangegeven, er is veel ruimte. Dat is allemaal ideaal als je Usher hebt.”

Voor deze vorm van dagbesteding werkt Kentalis samen met Wasserij Boumans in Boxtel. Er zijn twee ploegen legt Nathalie uit. “Mensen die in dienst zijn en mensen die bij dagbesteding werken, zoals ik. Wij zijn nu met z’n achten. We werken ook wel samen en dat is leuk. De communicatie is dan soms wel lastig. Zij kunnen niet gebaren, dus dan gebruik ik mijn mobiel of schrijf ik het op als ik iets wil zeggen.” Toch werkt Nathalie het liefst samen met haar dove collega’s. “Want we spreken dezelfde taal.”

Dat Nathalie zo positief is en zo’n harde werker, vindt ze niet meer dan normaal. “Weet je hoe ik het zie? Iedereen heeft een beperking. Ik heb Usher. Een ander heeft een laag niveau of een hoog niveau of psychische problemen of problemen met lopen. Wie heeft er nou niets? Je moet je er niet door laten beperken, maar kiezen voor leuk werk dat goed is aangepast voor jou.” Ze is blij dat ze dat zelf bij de wasserij heeft gevonden. “Misschien wil ik ooit ook kijken naar een plek bij een bakkerij. Maar ik ga echt niet zómaar hoor, daarvoor vind ik het hier veel te gezellig!”

Van dieren verzorgen tot creatief bezig zijn: er is bij Kentalis veel mogelijkheden op het gebied van dagbesteding. We kijken hierbij naar de mogelijkheden, talenten en wensen van mensen.